Günümüzde HP olarak herkesin bildiği Hewlett-Packard şirketinin kurucu ortaklarından biri olan David Packard, aynı zamanda uzun süre boyunca şirketin yöneticiliğini yaptı. Packard, elektronik ölçüm cihazları, hesap makineleri ve bilgisayar gibi cihazların önde gelen üreticilerindendi: aynı zamanda Amerika’da başkan Nixon döneminde savunma bakanı yardımcısı oldu. Packard, hayatı boyunca birçok hayır kuruluşuna destek oldu. Bu yazımızda sizlerle David Packard’ın hayat öyküsünü ve iş dünyasındaki başarılarını paylaşıyoruz. Packard’ın hayat öyküsünden ve aktif, yardımsever kişiliğinden ilham almak mümkün.
Gençlik Yılları
David Packard, 7 Eylül 1912’de Colorado eyaletinin Pueblo şehrinde dünyaya geldi. Avukat ve lise öğretmeni bir ailenin çocuğu olan Packard, özellikle bilim ve elektrik üzerine yazılmış kitapları durmadan okudu. Henüz ilkokuldayken ilk radyosunu yaptı. Eğitim gördüğü devlet lisesinden mezun olduktan sonra ise, California’daki Stanford University’ye elektrik mühendisliği öğrencisi olarak katıldı. Stanford’da elektroniğe ilgi duyan arkadaşı William Hewlett ile tanıştı. Packard üniversitenin en iyi takımında atlet oldu ve derneğin başkanlığını yaptı. Lisans eğitimini onur derecesiyle 1934’te tamamladı.
Mezuniyetinin ardından General Electric’te vakum tüpü mühendisliği departmanında çalışmak üzere Schenectady, New York’a gitti. 1938’de ise vakum tüpü teorisi hakkında çalışmak üzere Stanford’a geri döndü. Aynı yılda Stanford’tan tanıdığı Lucile Salter ile evlendi ve 4 çocuk sahibi oldu.
Hewlett-Packard ve Şirketin Öyküsü
Packard, 1939 yılında Stanford’daki profesörü Frederick Terman ile birlikte çalışmasını bitirdi. Bu süreçte negatif geri beslemeli devreler üzerinde uzmanlaşan üniversite arkadaşı Hewlett ile yeniden iletişime geçti. Hewlett ve Packard, Packard’ın garajında bir laboratuvar kurarak havalandırma kontrol ünitesi, elektronik harmonika akort cihazı ve egzersiz aleti gibi birçok ekipman için üretime başladılar. Kısa zaman içinde Hewlett ve Packard dikkatlerini özel siparişlerden toplu enstrüman üretimine çevirdiler. Öncelik verdikleri ürün ses salıngaçlarıydı, bu cihazlar önceden belirlenen bir frekansta kontrol altında tutulan sinyaller oluşturuyordu. Bu ses salıngaçları, özellikle yayın vericilerin ve hoparlörlerin performansını ölçmek için kullanılmaktaydı. Hewlett ve Packard’ın ürettiği ses salıngaçları aynı zamanda Walt Disney’in Fantasia adlı filminde ses efektlerinde de kullanıldı.
2.Dünya Savaşı sırasında Hewlett ve Packard, ordu ve savunmadaki birçok projeye katılarak şirketlerini hızlıca büyüttüler. Hewlett Amerikan ordusunda aktif bir şekilde görevdeyken, Packard şirketi tek başına yönetti. Savaş sonlarında işletme oldukça küçüldü ve Packard’ın kariyeri boyunca ilk kez işçi sayısında küçülmeye gidildi. 1950 yıllarında ürünlere yönelik talep yeniden arttı, ve 1957 yılında işletmenin hisseleri borsaya açıldı. Hewlett-Packard’ın ürün yelpazesi yalnızca frekans ölçmeye yarayan elektronik ölçüm cihazlarından öteye gitti ve 1972 yılında elde taşınır bilimsel hesap makineleri de üretilmeye başlandı. İşletme, 1940’larda talebe göre özel bilgisayarlar üretse de 1960 yılına kadar markete kendi ürettikleri bilgisayarları sunmamıştı. Mühendislere ve bilim insanlarına ürün tedariğinde deneyimli olsalar da, Hewlett-Packard işletmelerini büyütmek ve tüketici marketine adım atmak kolay bir süreç olmamıştı. Yine de, programlanabilir hesap makinesi, mini bilgisayar ve mikro bilgisayar gibi geniş bir ürün yelpazesi oluşturuldu.
Hewlett-Packard, şimdi Silikon Vadisi olarak anılan California bölgesindeki ilk ve en büyük elektronik şirketinden biri haline geldi. Şirketin kısıtlı satış ekibi önce ulusal daha sonra da uluslararası platformlarda genişledi. Üretim birimleri de aynı şekilde California’nın ötesinde Avrupa, Güney Amerika ve Asya’ya doğru genişledi. Tüm bu süreç boyunca Hewlett-Packard’da kendini geliştiren birçok çalışan da endüstride çok önemli işler başaracak seviyeye geldi. Örneğin, ilk olarak Hewlett-Packard’da çalışan Stephen Wozniak, Apple’ın kurucu ortağı olarak dünyaca tanınır oldu.
Packard’ın yönetici, Hewlett’in ise teknik uzman olduğu Hewlett-Packard’da ölçülü ancak alışılmadık iş yönetimi hakimdi. Elde edilen karlar şirkete yeniden yatırım olarak değerlendiriliyordu, böylece şirketin borçları düşük seviyede tutuluyordu. General Electric örneğini izleyerek, şirket çalışan olarak yeni mezun olmuş adayları tercih ediyordu. Şirket, çalışanlarına birçok avantaj sunmanın yanı sıra sorumluluk alınmasını da destekliyordu. Şirkette çalışanların yalnızca çok az bir kısmı işten çıkarılmıştı. Hewlett ve Packard şirket içinde genel objektifler belirlemişti ve bunlara uyan kişileri desteklemiş, hiyerarşi ve maddi kazançtan çok bunlara önem vermişlerdi. Mühendislik, satış ve yönetim işleri daha çok erkekler tarafından ele alınırken üretim hattında da kadın çalışanlar ağırlıktaydı. Şirketin önem verdiği şey fiyatı düşük tutmak değil, yüksek kalite sunabilmekti. Çalışan miktarı binli sayılara geldiğinde, küçük işletme atmosferini koruyabilmek için Hewlett ve Packard şirketi ürün tiplerine göre böldüler. Her bölüm, kendi pazarlama, üretim ve araştırma ekibine sahipti. Satış ve reklam gibi genel destek faaliyetleri ise dışarıdan anlaşılan ekiplerle ilerletiliyordu.
Packard ve Aktif Rol Aldığı Alanlar
Şirketteki faaliyetlerinin yanı sıra, Packard kentsel meselelerde de aktif rol alıyordu. 1948 yılından 1956 yılına kadar Palo Alto okulunda yönetim kurulu başkanlığı yapan Packard, aynı zamanda ABD Cumhuriyetçi Parti’ye maddi destekte bulundu. 1964 yılında California, Los Altos’ta David ve Lucile Packard Vakfı’nı kurdu ve bu vakfın başkanı olarak üniversite, ulusal enstitü, topluluk, gençlik kulübü, hastane gibi özel finansman ve gönüllülük gerektiren birçok organizasyona destek verdi. Başkan Richard Nixon seçildiğinde, yetenekli bir yönetici olarak gördüğü Packard’a savunma bakanlığı yardımcılığı pozisyonu teklif götürdü. Packard, yıllık kazancını yaklaşık 1 milyondan otuz bin dolara düşürerek bu teklifi kabul etti. Packard’ın Hewlett-Packard şirket hisselerinin 3’te 1’ine sahip olması ve şirketin savunmaya dayalı projelerden her yıl 100 milyon dolar kazanç elde etmesi üzerine kongrede birçok tartışma çıktı. Packard, çıkar çatışması olmaması için kendi hisselerini vakıf fonuna yatırarak tüm temettü ve sermaye artışını bağışlara göndermiş oldu.
1971 yılında Hewlett-Packard’a geri dönen Packard, 1977 yılında doğrudan yönetimden emekli olsa da yönetim kurulu başkanlığına devam etti. Aynı zamanda Caterpillar Tractor Co., Chevron Corp., The Boeing Co., Genentech Inc. ve Bekman Laser Enstitüsü&Medikal Klinik gibi birçok şirketin yönetim kurulunda yer aldı. Herbert Hoover Vakfı ve Amerikan Girişimcileri Enstitü’sü gibi araştırma gruplarında vakıf mütevellisi oldu.1973-1981 yılları arasında Üçlü Komisyon üyesi olan Packard, 1983-1985 yılları arasında ise ABD-Japonya İstişare Komisyonu’nda yönetici oldu. 1985 yılında ABD Başkanı Reagan, Packard’a savunma yönetimindeki üstün nitelikli komisyon yöneticiliğini teklif etti. 1990-1992 yılları arasında başkanın bilim ve teknoloji danışmanlar konseyinde yer aldı ve California Yuvarlak Masa’da kurucu başkan yardımcısı oldu.
Kendi kurduğu vakfa ek olarak, Packard birçok hayırseverlik kuruluşunda üst yönetimde görev aldı. Kaliforniya, Monterey şehrinde kamu akvaryumu vakfında ve araştırma grubunda yönetim kurulu başkanı oldu, 1983 yılına Kaliforniya doğa koruma kuruluşunda yönetim kurulu başkan yardımcılığı yaptı. 1983-1989 yılları arasında ise Virginia’nın Vienna şehrinde bir sanat topluluğu olan Wolf Trap’te direktör oldu.
Packard, elektronik ölçüm cihazlarında ve yayınladığı makalelerde bir çok patent aldı. Pepperdine University, University of Notre Dame, Colorado College, University of California, Catholic University gibi bir çok üniversiteden onur ödülüne layık görüldü. Yaşamı boyunca kazandığı sayısız ödül, teknolojiye kattığı yenilikler ve topluma sağladığı fayda dolayısıyla 1988’de Gandi Barış Ödülü’ne ve başkanlık tarafından verilen Özgürlük Madalyası’na layık görüldü. 1996 yılında ise hem Packard hem Hewlett’in ismi, bilgi endüstrisinde onur listesine eklendi.
1989 Ocak ayında Packard, derneğinin çatısı altında David ve Lucile Packard Center for the Future of Children adında çocukların geleceğine adanmış bir merkez kurdu. Bu merkez, azınlığa mensup 7 yaşından küçük çocukların sağlık ve sosyal problemlerine odaklandı. Packard’a göre bu merkez, belki de derneğinin en önemli parçasıydı. 1993 yılında Hewlett-Packard yönetim kurulundan emekli olan Packard, fahri yönetim kurulu başkanı olarak tanındı.
Packard, 1996 yılında şiddetli bir zatürreenin ardından Stanford Tıp Merkezi’nde hayata veda etti. 6.6 milyarlık tüm mirası David ve Lucile Packard Derneği’ne bağışlandı ve dernek, ülkenin en büyük hayırsever kuruluşu oldu.
