Alan Whitman ve Andrew Masters ile tanışın, bu adamlar birer yetişkin olmayı reddettiler ve zengin oldular! Piyasayı ürettikleri ”Popo spreyi” ile sallayan genç girişimciler, gerçekten de isminden anlaşılabileceği gibi çok pis koku yayan bir ürün geliştirdiler.
Yıllar önce lisedeyken ailesinin ona verdiği kimya setiyle bu ürünü geliştiren genç girişimci Alan, kullandığı kimya malzemeleriyle ölü hayvan kokusuna benzeyen bir koku yaratmış. Bu kokuyu pek sevmediği İngilizce öğretmeniyle dalga geçmek için kullanan genç, elinde aslında bir silah tuttuğunun farkına varmış.
İleriki zamanlarda bir tır şirketinde çalışmaya başlayan Alan bir süre sonra işten çıkarılmayla yüz yüze gelmiş. Yönetim ile arası kötü olan Alan, arkadaşı Andrew ile eski silahı ortaya çıkarma vaktinin geldiğini düşünmüşler. Alan ve Andrew ofisin dinlenme odasına spreyden biraz döktükten sonra koku her tarafa yayılmaya başlamış. Durum dayanılmaz bir hal aldıktan sonra çalışanlar kokunun nereden geldiğini bulabilmek için su şebekesini değiştirmişler ve yeni bir halı almışlar. Hatta tuvaleti bile kapatmışlar fakat bir türlü sorunun kaynağını bulamamışlar.
Bu olay sonrasında spreyin ne kadar etkili olabildiğini gören ikili bir sonraki hareketlerini çok iyi biliyorlardı; bu kötü koku spreyini herkes için ulaşılabilir hale getirmek!
Yaşadıkları finansal zorluklara rağmen, ürünlerine kişi başı 18’er bin dolar para yatıran cesur girişimciler yakınları tarafından pek hoş karşılanmadılar. Aileleri onların deli olduklarını düşündü ve hatta Alanın eşi bu iş fikri yüzünden ondan ayrılma noktasına geldi. Andrew ‘un ailesi ise çocuklarının akıl sağlığını kaybettiğinden endişe duyuyordu. Fakat onlar ürünlerine olan inançlarına bağlı kaldılar ve 2 yıl sonra bu inançları meyve verdi ve pis koku spreyi büyük bir başarı yakaladı.
Ürüne insanlar akın etmeye başladı. İnsanlar spreyi genellikle soyunma odaları gibi yerlerde şaka amaçlı veya gürültü yapan komşulara karşı kullanmaya başladılar. Sonrasında işleri daha da büyüten iki girişimci, ürünlerini kusmuk kokulu, kaka kokulu ve kötü karışım olarak çeşitlendirdiler. İşin ilginç tarafı, kötü koku spreyi sadece şaka amaçlı değil aynı zamanda tıbbi mesleklerdeki insanları eğitmek için de kullanılmaya başlandı.
İkilinin tek işi olan bu sprey ve çeşitleri onlara gerçekten de fazla bir iş yükü yüklemiyor. Hatta çok fazla pazarlama yapmalarına da gerek yok çünkü bu iğrenç koku kendi kendini pazarlıyor. Alan günde sadece bir saatini gelen maillere ve siparişlere cevap vererek geçiriyor. Andrew ise bazı günler hiçbir şey yapmıyor. Ayda birkaç kere ürettikleri spreyi şişelemek için Kuzey Carolina da ki üretim merkezine giden ikili, hayatlarının harika olduğunu dile getiriyor.
İlginç başarı hikayesi hakkında daha fazla bilgi almak için aşağıdaki videoyu izleyebilirsiniz.
