Alina Morse, okula ve dans kursuna gitmekten ve arkadaşlarıyla buluşmaktan artan zamanını ünlü bir şekerleme markasına ayırıyor.
Milyon dolarlık şekerleme şirketi Zollipops’un merkezi, Amerika’nın Detroit kentinin yaklaşık 50 kilometre kuzeybatısında yer alıyor. Bu merkezde 6 tam zamanlı çalışan ve birkaç bağımsız yüklenicinin gözetiminde olan şekersiz lolipop ve bonibon kutuları bulunuyor. Bu ürünler 7,500’den fazla mağazada ve internet sitesinde satılmakta. Gösterişten oldukça uzak bir depoda bulunan şirkette uzun koridoru geçince yanan lambalar mekanın gerçek sihrini ortaya çıkarıyor: Dans yarışmalarından kazanılan parlak pembe kupalarla, gülümseyen güneş resimleriyle ve elişi kağıdından yapılmış aile ağaçlarıyla süslenmiş ofiste şirketin kurucusu ve CEO’su 13 yaşındaki Alina Morse’un el işleri göze çarpıyor.
Okul, dans kursu, ödevler ve Zollipops arasında koşuşturan Alina, yaz tatiline girince ise şirketine daha çok zaman ayırabiliyor. 7. sınıfı bitirdikten bir hafta sonra babası Tom ile ofise gelerek ünlü dergilerde yayınlanacak Zollipops reklamının üzerinden geçiyor. Alina, reklamda yer alan küçük kardeşi Lola’nın yüzüne işaret ederek, “Cilt rengine uygun olması için buradaki renk tonlamasını değiştirebiliriz. Hatta, Zollipops ürünlerini öğle yemeği çantasının içine, havuç, çilek gibi sağlıklı diğer yiyeceklerin yanına yerleştirelim böylece insanlar ürünlerimizin zararlı olmadığını anlayabilsin.” diyor.
Farkında olsa da olmasa da bu öneri, Alina’nın cazibesini ve ticari zekasını ortaya koyuyor. CNN, NPR ve Fox Business gibi haber kanallarına davet edilmesi, kurduğu şirketin Walmart ve Jewel Osco gibi ülkenin büyük perakendecilerini geçmesi lezzetli ürünlerinden değil de yaşını lehine kullanabilmesinden kaynaklanıyor. Alina’nın içindeki zıtlık son derece dengeli, her iki rolü de yerine getirebilen ve her iki dili de konuşabilen “çocuk girişimci” kimliğini çok iyi taşıyor. Alina,” Bazen arkadaşlarım beni televizyonda gördüklerini söylüyor ama bunun dışında ben de herkes gibiyim, olmak istediğim kişi de bu zaten” diyor.
Şirketin ilk ürünü olan lolipop fikri Alina’nın aklına 2012 yılında, sadece 7 yaşındayken geldi. Ülke çapında dolaşan hikayeye göre, bankada işlerini hallettikten sonra Alina’ya lolipop veren babası onun dişlerini çürüteceğini söyledi ve bunun üzerine Alina, dişlere zarar vermeyen bir şekerin nasıl yapılabileceğini düşünmeye başladı. İki yıl internet araştırmasından, evlerindeki ocakta, fırında yüzlerce kez denemeden sonra nihayet Alina ve babası ilk yatırım toplantılarına katıldı ve toplantıdan sonra da Whole Foods’tan ilk tekliflerini aldı. “Ürünlerimizi çok beğendiler. Fikri ve vermek istediğimiz mesajı sevdiler.” diyor Alina.(İçinde şeker bulunmayan ürünlerin yapımında ksilitol ve eritritol gibi doğal tatlandırıcılar kullanılıyor. Bazılarının Uluslararası Diş Hekimliği Dergisinde (Interntional Journal of Dentistry) de yayınlandığı araştırmalar sonucunda bu tatlandırıcıların ağızdaki plakları ve bakterileri azalttığı bulundu.
Whole Foods ile yapılan anlaşmadan kısa bir süre sonra Zollipops ürünleri, Amazon’da satılmaya başlandı. Bugün, şirketin yıllık gelirinin çeyreği Amazon’dan geliyor. Bu yaz Zollipops, Amazon’da en çok satan şekersiz üründü ve Dum- Dums ve Blow pops gibi markaları geçerek en çok satan ikinci lolipop markasıydı. 2015 yılında 9 yaşındayken Alina, The Steve Harvey Show’a katıldı. Programda,” Amerika’da yaşayan her çocuğun sağlıklı dişlere ve gülüşe sahip olmasını, elinde de Zollipops tuttuğunu hayal ediyorum.” açıklamasını yapan Alina bir sonraki yıl Kroger’la anlaştı. “Ürünlerimiz reyonun en alt rafında satılıyordu ama yine de bu heyecan verici bir şeydi çünkü Kroger en büyük market. Ayrıca yakın zamanda ürünlerimiz bir üst rafa taşındı.”
Satışlar bu yıl 5-6 milyon $ arasında seyredince ve şirket büyüyünce ebeveynleri de şirkete katılarak bir anlamda onun çalışanları oldu. Annesi Sue, önceden satış departmanında çalışıyordu, şimdi ise şirketin resmi “stilisti ve planlayıcısı” görevini yürütüyor. Birkaç yıldır Deloitte’e danışmanlık hizmeti veren baba Tom ise hala bu görevi yürütüyor ve aynı zamanda Alina’nın menajerliğini yapıyor. Kızlarının bir girişimciye dönüşmesini izleyen anne-baba, Alina’nın gençliğini beklenmeyen bir avantaj olarak görüyor. Genç olması sebebiyle televizyona çıkıyor evet ama bundan daha önemlisi yaşı onu korkusuz biri haline getiriyor.
Annesi Sue:”Sınır tanımayan. Onu böyle tanımlardım. Alina, bazı kuralların takip edildiği ve işlerin belli bir şekilde yapıldığı bir iş tecrübesine sahip değil.” diyor. Tom da bu konu da Sue’ya hak veriyor. Büyük markalar için çalışan Tom, kızının tecrübesizlikten yararlandığını düşünüyor, “Çocuklar gerçekten mantıklı sorular soruyor ve yetişkinler kadar kalıpların içinde yaşamıyorlar. Bu nedenle de hiçbir engel tanımıyorlar.”
Alina her şeyin kendiliğinden oluşmadığını kabul ediyor, ” Televizyona çıkmaya başladığımda cevaplarımın hepsi önceden belliydi çünkü çok küçüktüm ama büyüdükçe ve tecrübe kazandıkça daha spontane davranmaya başladım.” (TV’ye çıkmasının ne kadar güçü bir pazarlama tekniği olduğunu anlaması birkaç yılını aldı.) Ancak iş kurmada kendini her zaman serbest hissettiğini söylüyor, “Riskleri hiç kafama takmadım çünkü kaybedecek bir şeyim olduğunu düşünmüyordum.”
Bugünlerde Alina ve Tom markalarını tanıtmak için satış konferanslarına ve fuarlara katılıyor. Katıldıkları bu etkinliklerde programına göre Alina bizzat kendisi ürünü tanıtıyor ya da onun adına başka biri tanıtımı yapıyor.
Bu fuarlardan sonra Alina’nın katılması gereken doğum günleri ve gitmesi gereken dans kursları bulunuyor. Ne de olsa o daha 13 yaşında ve sürdürmesi gereken bir yaşam- iş dengesi var.
